"Check This Out!" door Kees van Hogeloon
Hectische tijdnoodperikelen
Een fractie van een seconde kan soms het verschil tussen winnen
of verliezen betekenen. Dat geldt voor vele takken van sport,
maar... ook voor schaken?? Ja, ook voor schaken! Dat ondervond
Jan Rijkse afgelopen donderdag in zijn partij tegen Ab Witkamp.
In een ingewikkelde partij, waarin geen van beiden duidelijk
voordeel kregen, verbruikten beiden zoveel tijd dat zowel Ab als
Jan in grote tijdnood kwamen. In de interne competitie van Eeuwig
Schaak moeten 40 zetten in 1˝ uur gedaan worden. Jan deed juist
de 40e zet, drukte de klok in... en op het digitale display stond
"-15.00" te lezen, wat erop neerkwam dat Jan minder dan
een seconde te laat was met het indrukken van de klok.
En dat terwijl de stelling intussen zonder meer goed was voor
Jan. Maar ook al scheelde het enkele tienden van een seconde: Jan
was te laat en had dus verloren. Ook Jos Kleijntjens en Jos
Goorden speelden een ingewikkelde partij en hadden meer tijd
nodig dan de 1˝ uur per persoon voor de eerste 40 zetten.
Gevolg: tijdnood en niet zo'n beetje ook. Beiden hadden geen tijd
meer om na te denken en moesten zich noodgedwongen beperken tot
snel zetten en op de klok rammen om de tijdnood te overleven. En
dan wil er nog wel eens wat mis gaan... Beide Jossen overleefden
de tijdnood, maar Jos Kleijntjens had toen intussen wel een dame
meer. Dus restte Jos Goorden niets anders dan opgeven.
Toen dit alles gebeurde hadden de anderen hun partijen er al weer
opzitten. Opvallend daarbij was dat er geen enkele remise
gescoord werd. Toch leken met name Marcel Koek en Johan Goorden
lang af te stevenen op een onvermijdelijke remise. Maar in het
eindspel stond Johans koning centraal op het bord, terwijl die
van Marcel nog ergens aan de rand stond. Dat gaf de doorslag in
het voordeel van Johan. Ook de partij tussen Wim Soeters en Kees
van Hogeloon leek in het begin op een remise af te gaan. Maar
Kees kon zijn twee zwarte torens op de 2e rij plaatsen. Die
hadden zo'n vernietigende uitwerking, dat Wim meteen opgaf.
Ted van Eck wist de toren van Ton van Dorst met een
kwaliteitsoffer in de penning te lokken. De toren ging verloren,
Ted stond een stuk voor en Ton gaf op. Toon de Rooij pikte tegen
Joop van den Bosch twee pionnetjes mee. In de eindspel was dat
genoeg voor winst. Ad Bruijns maakte in de opening Cor Lazeroms
een pion afhandig, maar kreeg het daarna nog bijzonder moeilijk
tegen Cor, die voortreffelijk speelde. Een combinatie in het late
middenspel bracht Ad alsnog de winst.
Wim Wijnings deed tegen Theo Leijdekkers iets wat hij normaal
zelden doet: hij blunderde een dame weg. Wim gaf terstond op. In
de partij tussen Louis van Mechelen en Kees Heeren stond op een
gegeven moment een heleboel stukken tegelijk in. In de
ingewikkelde afruilactie, die daarop volgde, wist Kees Louis een
volle toren afhandig te maken en won de partij dus.
U leest in deze rubriek regelmatig dat iemand opgeeft, als hij
bijvoorbeeld een stuk verliest. Schakers spelen zelden door tot
ze mat gaan. Als de situatie compleet hopeloos is, geeft een
schaker de partij gewoon op. Louter afwachten tot je 20 of 30
zetten later mat gaat heeft geen zin. Als een schaker nog maar de
kleinste mogelijkheid ziet om het tij te keren, speelt hij door.
Als u dus leest dat iemand opgeeft, mag u aannemen dat voor die
persoon er zelfs de kleinste hoop op remise niet meer was.
Opgeven op zo'n moment getuigt van realisme en sportiviteit.
Uitslagen 7e ronde:
Ton van Dorst - Ted van Eck 0 - 1
Marcel Koek - Johan Goorden 0 - 1
Ad Bruijns - Cor Lazeroms 1 - 0
Wim Soeters - Kees van Hogeloon 0 - 1
Ab Witkamp - Jan Rijkse 1 - 0
Toon de Rooij - Joop van den Bosch 0 - 1
Wim Wijnings - Theo Leijdekkers 0 - 1
Jos Kleijntjens - Jos Goorden 1 - 0
Louis van Mechelen - Kees Heeren 0 - 1
Stand aan kop:
1. Ted van Eck 164
2. Johan Goorden 141˝
3. Ad Bruijns 124˝
4. Marcel Koek 120˝
5. Corné van Geel 120
6. Ab Witkamp 94˝
7. Ton van Dorst 94˝
8. Kees van Hogeloon 87˝
9. Ed Boeren 80˝
10. Cor Lazeroms 79
Dit stukje verscheen op 9 april 1998 in Weekblad De Rucphense
Bode.